Deze morgen was het zover!!! We vertrokken op onze huwelijksreis!!!
Om 5.30u ging onze wekker. Raf was al iets vroeger opgestaan om chocoladebroodjes en croissants te bakken! Nog snel de laatste dingetjes regelen en tegen 6.45u was onze pa er om ons naar Zaventem te brengen.
We wilden op tijd vertrekken omdat we normaal gezien midden in de ochtendspits zouden zitten en dan weet je maar nooit. Uiteindelijk bleek dat heel goed mee te vallen! In Mechelen was het even druk, maar dat was ook weer snel gedaan. Om 7.45u waren we al op de luchthaven!
Veel te vroeg natuurlijk, want we moesten er pas om 9.45u zijn. Het was verschrikkelijk druk op Zaventem in de vertrekhal! De weinige stoeltjes die er waren, waren dan ook allemaal bezet. Dan maar de koffer ergens in de gang zetten en daar wat op zitten. Tegen 9.00u gingen we dan toch maar naar de incheckbalie van US Airways. Daar stonden we als eerste (en toen nog enige) passagiers te wachten! Het duurde niet lang of een heel vriendelijke dame van US ons incheckte. Het duurde wel eventjes, want ze had problemen met de printer van de bagagelabels. Ze vertelde ons dat we een upgrade naar Business Class konden krijgen voor ‘maar’ $500 per persoon. Raf was daar stiekem wel voor te vinden, maar ikzelf dacht dat we die $1000 wel aan iets anders konden spenderen dan…
We zijn dan naar onze gate vertrokken, helemaal op een uithoek van de luchthaven. We hadden daar een geweldig zicht op de start- en landingsbanen. Dus we hadden wel wat om naar te ‘gapen’…
Het boarden gebeurde op tijd en vlotjes. Om 12.45u zijn we zoals voorzien vertrokken. De piloot vertelde ons dat we zelfs een kwartier vroeger dan verwacht in Philadelphia zouden zijn.
De vlucht van Brussel naar Philadelphia duurde wel erg lang! Een dikke acht uur! Onze tijd zijn we doorgekomen door een aantal spelletjes te spelen (reis-Levensweg en Uno), wat te lezen en films te kijken. We wilden Fool’s Gold kijken die ze lieten spelen in het vliegtuig, maar er was één probleem: we kregen twee talen door elkaar te horen: Engels en Spaans. Nu één van die twee was geen probleem geweest voor mij, maar de twee tegelijk is toch wel wat van het goede te veel! Dat hebben we dus al snel opgegeven. Al een geluk dat we onze nieuwe iPod (huwelijkscadeau van JP en Loes! Nog eens dankjewel!!!) konden gebruiken. Raf had er thuis al wat films opgezet om in het vliegtuig te kunnen bekijken. We keken naar Horton en Knocked Up. Na twee films gaf de batterij het wel op, maar die hebben we dan toch maar mooi gehad! Die laden we dan in Philadelphia wel even op aan de laptop.
In het vliegtuig zaten we naast een oude Indische vrouw die heel slecht te been was en het was wel vaak vervelend als we uit onze stoel moesten om naar het toilet te gaan. Raf heeft haar dan ook met vanalles en nog wat moeten helpen.
Om 20.30u Belgische tijd waren we eigenlijk al boven Philly. Maar de piloot kon nog niet landen o.w.v. het drukke vliegtuigverkeer boven de stad. We hebben dan ongeveer een halfuur rondjes moeten vliegen net buiten de stad. Het kwartier dat we te vroeg zouden zijn, zijn we daar wel kwijtgespeeld. Maar ja, geen probleem, we waren nog steeds goed op tijd!
Toen we uit het vliegtuig kwamen, moesten we eerst langs Immigration. Daar konden we direct aan een balie terecht bij een heel vriendelijke dame! Zij is blijkbaar ook nog leerkracht geweest en bewonderde ons dat wij ook leerkrachten zijn! ;-) Met haar hebben we nog een leuk babbeltje gedaan. Eerste indruk van de Amerikanen was dus al OK!
Nadien zijn we onze bagage van de band gaan halen. Terwijl we daar stonden te wachten, kwam een veiligheidsagente rond met een beagle aan de hand die alle rugzakken en tassen controleerde op voedsel. Bij mij stopte dat beestje wel even en de vrouw vroeg of ik voedsel bij had… Ikke: “Only some cookies.” Dat was geen probleem.
Het verdere verloop naar de volgende terminal verliep ook vlotjes. Security check was ook snel gebeurd. We hebben snel nog iets gegeten in de Sbarro, waar ik dan ook meteen mijn broek moest vuilmaken met rode pastasaus… :-s Niet proper kunnen eten hé!
De vluhcht van Philly naar LA verliep niet vlot. We moesten al aanschuiven om te mogen opstijgen. Blijkbaar hebben ze ginder maar één opstijgbaan. En wij waren zo ongeveer nummer 30! in rij!!! We hebben daar dan ook meer dan anderhalf uur gestaan vooraleer we konden opstijgen! Daar hebben we nog wel iets van goed kunnen maken: uiteindelijke vertraging was zo'n 40 min.
In LA duurde het wel even vooraleer we onze bagage hadden, maar we waren wel blij dat onze drie koffers van de band kwamen. Op naar de verhuurmaatschappij dan...
Daar hadden we grote problemen! We mochten een SUV kiezen uit de rijen 'compact' en 'midsize' SUV. Er was echter één probleem: daar stonden er geen meer! Ik terug naar die dame achter de 'counter' en zij zei: "Pick any SUV you want." Nu daar stonden nog hele mooie SUV's en ik had mij daar een mooie Buick gekozen, maar daar zaten geen sleutels op. Blijkbaar waren dit de luxury SUV's en mochten we daar geen van nemen. Maar ja, er waren helemaal geen andere SUV's. Raf dus terug naar binnen. Daar zeiden ze dat we ofwel een 'upgrade' zouden krijgen naar een Minivan, ofwel die Buick meekregen voor $25 per dag extra. Wij waren met dit voorstel echt niet tevreden. Dan maar even naar Loes de reisspecialist gebeld, maar zij kon pas om 9.00u Belgische tijd naar Sunnycars bellen. Ben zelf dan nog maar eens van mijn oren gaan maken bij die dame. Ik zei dat ik helemaal geen Minivan moest hebben, maar een SUV zoals besteld! Moet mijn stem wel wat verheft hebben, want uiteindelijk zei ze "Calm down." Zij maakte dan een ander contract op met daarop een Chevrolet Trailblazer. Voor mij OK, want dat zijn best grote SUV's. Maar er was weer een probleem: die auto stond helemaal niet op de parking!
Terug naar binnen dus. De dame belde dan even naar National (verhuurmaatschappij die op de bovenverdieping zaten) en 10 min. later reed iemand van National een mooie Toyota Highlander voor. Ik tevreden, want dat is wel een ruime wagen. Onze koffers pasten er dan ook mooi in!
Eindelijk hadden we de SUV die we wilden! Even geklungeld met die automatische versnellingen. (Blijkbaar moet je als hij op 'park' staat, eerst de rem indrukken vooraleer je naar 'drive' kunt schakelen. En een handrem blijken die dingen ook niet te hebben...) We reden dan naar buiten, langs de security check. Dat duurde dan ook nog eens 20 min. We hebben bij Alamo dus héél veel tijd verspeeld en ons ongelofelijk druk gemaakt! Al een geluk dat we ons niet hebben laten doen en nu toch een SUV hebben!!!
Om 0.30u arriveerden we dan in ons hotel. Hier hadden we wéér een probleem. We kregen i.p.v. de Non-smoking kingsize room een Smoking Double Room. Hier gingen we ook niet mee akkoord! Het juiste kamertype stond wel op onze voucher, maar in haar computer stond iets anders. Gelukkig had ze nog een andere rookvrije kamer met een kingsize bed. Om 1.00u waren we dan eindelijk op onze kamer!
Om 5.30u ging onze wekker. Raf was al iets vroeger opgestaan om chocoladebroodjes en croissants te bakken! Nog snel de laatste dingetjes regelen en tegen 6.45u was onze pa er om ons naar Zaventem te brengen.
We wilden op tijd vertrekken omdat we normaal gezien midden in de ochtendspits zouden zitten en dan weet je maar nooit. Uiteindelijk bleek dat heel goed mee te vallen! In Mechelen was het even druk, maar dat was ook weer snel gedaan. Om 7.45u waren we al op de luchthaven!
Veel te vroeg natuurlijk, want we moesten er pas om 9.45u zijn. Het was verschrikkelijk druk op Zaventem in de vertrekhal! De weinige stoeltjes die er waren, waren dan ook allemaal bezet. Dan maar de koffer ergens in de gang zetten en daar wat op zitten. Tegen 9.00u gingen we dan toch maar naar de incheckbalie van US Airways. Daar stonden we als eerste (en toen nog enige) passagiers te wachten! Het duurde niet lang of een heel vriendelijke dame van US ons incheckte. Het duurde wel eventjes, want ze had problemen met de printer van de bagagelabels. Ze vertelde ons dat we een upgrade naar Business Class konden krijgen voor ‘maar’ $500 per persoon. Raf was daar stiekem wel voor te vinden, maar ikzelf dacht dat we die $1000 wel aan iets anders konden spenderen dan…
We zijn dan naar onze gate vertrokken, helemaal op een uithoek van de luchthaven. We hadden daar een geweldig zicht op de start- en landingsbanen. Dus we hadden wel wat om naar te ‘gapen’…
Het boarden gebeurde op tijd en vlotjes. Om 12.45u zijn we zoals voorzien vertrokken. De piloot vertelde ons dat we zelfs een kwartier vroeger dan verwacht in Philadelphia zouden zijn.
De vlucht van Brussel naar Philadelphia duurde wel erg lang! Een dikke acht uur! Onze tijd zijn we doorgekomen door een aantal spelletjes te spelen (reis-Levensweg en Uno), wat te lezen en films te kijken. We wilden Fool’s Gold kijken die ze lieten spelen in het vliegtuig, maar er was één probleem: we kregen twee talen door elkaar te horen: Engels en Spaans. Nu één van die twee was geen probleem geweest voor mij, maar de twee tegelijk is toch wel wat van het goede te veel! Dat hebben we dus al snel opgegeven. Al een geluk dat we onze nieuwe iPod (huwelijkscadeau van JP en Loes! Nog eens dankjewel!!!) konden gebruiken. Raf had er thuis al wat films opgezet om in het vliegtuig te kunnen bekijken. We keken naar Horton en Knocked Up. Na twee films gaf de batterij het wel op, maar die hebben we dan toch maar mooi gehad! Die laden we dan in Philadelphia wel even op aan de laptop.
In het vliegtuig zaten we naast een oude Indische vrouw die heel slecht te been was en het was wel vaak vervelend als we uit onze stoel moesten om naar het toilet te gaan. Raf heeft haar dan ook met vanalles en nog wat moeten helpen.
Om 20.30u Belgische tijd waren we eigenlijk al boven Philly. Maar de piloot kon nog niet landen o.w.v. het drukke vliegtuigverkeer boven de stad. We hebben dan ongeveer een halfuur rondjes moeten vliegen net buiten de stad. Het kwartier dat we te vroeg zouden zijn, zijn we daar wel kwijtgespeeld. Maar ja, geen probleem, we waren nog steeds goed op tijd!
Toen we uit het vliegtuig kwamen, moesten we eerst langs Immigration. Daar konden we direct aan een balie terecht bij een heel vriendelijke dame! Zij is blijkbaar ook nog leerkracht geweest en bewonderde ons dat wij ook leerkrachten zijn! ;-) Met haar hebben we nog een leuk babbeltje gedaan. Eerste indruk van de Amerikanen was dus al OK!
Nadien zijn we onze bagage van de band gaan halen. Terwijl we daar stonden te wachten, kwam een veiligheidsagente rond met een beagle aan de hand die alle rugzakken en tassen controleerde op voedsel. Bij mij stopte dat beestje wel even en de vrouw vroeg of ik voedsel bij had… Ikke: “Only some cookies.” Dat was geen probleem.
Het verdere verloop naar de volgende terminal verliep ook vlotjes. Security check was ook snel gebeurd. We hebben snel nog iets gegeten in de Sbarro, waar ik dan ook meteen mijn broek moest vuilmaken met rode pastasaus… :-s Niet proper kunnen eten hé!
De vluhcht van Philly naar LA verliep niet vlot. We moesten al aanschuiven om te mogen opstijgen. Blijkbaar hebben ze ginder maar één opstijgbaan. En wij waren zo ongeveer nummer 30! in rij!!! We hebben daar dan ook meer dan anderhalf uur gestaan vooraleer we konden opstijgen! Daar hebben we nog wel iets van goed kunnen maken: uiteindelijke vertraging was zo'n 40 min.
In LA duurde het wel even vooraleer we onze bagage hadden, maar we waren wel blij dat onze drie koffers van de band kwamen. Op naar de verhuurmaatschappij dan...
Daar hadden we grote problemen! We mochten een SUV kiezen uit de rijen 'compact' en 'midsize' SUV. Er was echter één probleem: daar stonden er geen meer! Ik terug naar die dame achter de 'counter' en zij zei: "Pick any SUV you want." Nu daar stonden nog hele mooie SUV's en ik had mij daar een mooie Buick gekozen, maar daar zaten geen sleutels op. Blijkbaar waren dit de luxury SUV's en mochten we daar geen van nemen. Maar ja, er waren helemaal geen andere SUV's. Raf dus terug naar binnen. Daar zeiden ze dat we ofwel een 'upgrade' zouden krijgen naar een Minivan, ofwel die Buick meekregen voor $25 per dag extra. Wij waren met dit voorstel echt niet tevreden. Dan maar even naar Loes de reisspecialist gebeld, maar zij kon pas om 9.00u Belgische tijd naar Sunnycars bellen. Ben zelf dan nog maar eens van mijn oren gaan maken bij die dame. Ik zei dat ik helemaal geen Minivan moest hebben, maar een SUV zoals besteld! Moet mijn stem wel wat verheft hebben, want uiteindelijk zei ze "Calm down." Zij maakte dan een ander contract op met daarop een Chevrolet Trailblazer. Voor mij OK, want dat zijn best grote SUV's. Maar er was weer een probleem: die auto stond helemaal niet op de parking!
Terug naar binnen dus. De dame belde dan even naar National (verhuurmaatschappij die op de bovenverdieping zaten) en 10 min. later reed iemand van National een mooie Toyota Highlander voor. Ik tevreden, want dat is wel een ruime wagen. Onze koffers pasten er dan ook mooi in!
Eindelijk hadden we de SUV die we wilden! Even geklungeld met die automatische versnellingen. (Blijkbaar moet je als hij op 'park' staat, eerst de rem indrukken vooraleer je naar 'drive' kunt schakelen. En een handrem blijken die dingen ook niet te hebben...) We reden dan naar buiten, langs de security check. Dat duurde dan ook nog eens 20 min. We hebben bij Alamo dus héél veel tijd verspeeld en ons ongelofelijk druk gemaakt! Al een geluk dat we ons niet hebben laten doen en nu toch een SUV hebben!!!
Om 0.30u arriveerden we dan in ons hotel. Hier hadden we wéér een probleem. We kregen i.p.v. de Non-smoking kingsize room een Smoking Double Room. Hier gingen we ook niet mee akkoord! Het juiste kamertype stond wel op onze voucher, maar in haar computer stond iets anders. Gelukkig had ze nog een andere rookvrije kamer met een kingsize bed. Om 1.00u waren we dan eindelijk op onze kamer!
Dit is dan onze SUV (Toyota Highlander) waar we zoveel moeite voor hebben moeten doen!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten